YIKILDIK
Ağlamadık kardeş şöyle doya doya açıkça
saklandık bize bakan o acıyan gözlerinizden.
İncindik
Yere düşerken tutan olmadı hiç elimizden!
Yıkıldık
Dayadık elimizi toprağa
Topraktan güç alıp tekrar ayağa kalktık
Kanadı yüreğimiz
Yaralandı dizlerimiz
Vallahi de billahi de
Çok acıydı sözleriniz..
Düştük
Biz düşerken kalkmayı da öğrendik.
İçimiz kan ağlarken gülmeyi
gülerken de ölmeyi öğrendik kardeş.
Hepsi insan olmanın suçlusuydu
Biz bize yetemedik
Biz hep kaybettik kardeş..
Evlat benim ana benim yürek benim kime ne..