NEFSİ MÜDAFAA
Aslında ikimiz de biliyoruz. Susmak,
kalemi kırılmış aşkın yarasını sarmaz.
Hüzün damlaları düştüyse kalbin bam teline, ayrılık ruha dokunan ödül olmalı.
Öyle ya,
anlamalıydım.
Aşka rol kesip
zamana not bırakmak istediğini.
Bil ki suçum yok.
Sana vurgun olan,
bana nefsi müdafaaydı.
O yüzden kabul.
Sen kazandın.
Lakin ölmenin de anlamı olmalı.
Sen yaranı sararken ben aşkımı musalla taşına yatırdım.
Ölmek mi?
Evet.
Son vedada.
Sen zamana not bırakırken
benimkisi nefsi müdafaaydı.
Of, of!
Helallik isteme benden.
Biliyorum.
Gözlerindeki heyecan bittiğinde
sessizce geri döneceksin.
İşte o zaman,
Gözlerinin içine bakıp öldürdüğün kalbimi avuçlarının içine bırakacağım.
Kazandım dediğinde
sen.
Nefsi müdafaadan yargılanırken
ben zamana not bırakacağım.
Editör: Nezihat Keret