GÜL DE BİLİYOR
Kararan toprakta gül hazan olur,
Gül de biliyor ki ömür geçiyor!
Sararan yaprakta dal hazan olur,
Dal da biliyor ki ömür geçiyor!
Dallarım kurumuş alım yok deme,
Kollarım burulmuş dalım yok deme!
Yollarım yorulmuş hâlim yok deme,
Hâl de biliyor ki ömür geçiyor!
Tutunduğun dallar yelde gizlenmez,
Bulunduğun sallar selde gizlenmez!
Yorulduğun haller el de gizlenmez,
El de biliyor ki ömür geçiyor!
Güneş zeval olsa feri kalmıyor,
Gölge havalansa yeri kalmıyor!
Hayat hayal kursa yeli kalmıyor,
Yel de biliyor ki ömür geçiyor!
Pir-î Fâni der ki acı ve tatlı,
Kimi yaya yürür kimisi atlı!
Birleşince yollar hepsi Sırat’lı,
Yol da biliyor ki ömür geçiyor!