ÇİÇEĞİN KENDİSİDİR
Sevgisi okşanmayan
Ne kadınlar vardır.
Senin, benim bilmediğim;
Onlar çiçeğin ta kendisidir.
Hem acıyı hem sevgiyi bilenlerdir,
Bedenleri sevgiden yapılmıştır.
O kadar narindirler ki;
Onlar sulamazsanız ölürler.
Omuzlarına yüklediği,
Her yükü gülümseyerek taşırlar.
Hiçbir zaman olumsuz,
Bakmazlar hayata.
Çünkü ruhları güzeldir.
Kendi benliklerini unutsalar bile,
Yine de güçlerinin farkını bilirler.
Yürüdükleri yollara umut ekerler,
Onlar hep dik durmaktan yanadırlar.
Ufak tefek olumsuzlıklar yıkamaz onları,
Mızmızlanmak nedir bilmezler.
Yarınlardan hep umutla bahsederler.
Her yolun inişi olduğu gibi,
Çıkışı olduğunu da bilirler.
Hayatı evirip çeviriller,
Bazı erkeklerin yapamadığını bile yaparlar.
Onurlu bir şekilde yaşar bu kadınlar,
Kadın, gibi kadınlardır bunlar...
Yiğit, yazgısına boyun eğmeyen,
Dik duruşlu güçlü kadınlar.
Elindeki ile yetinmeyi öğrenmiş kadınlar.
Çevresine ses olmuş kadınlar,
Yürümüş geleceğe,
Cilvesini yaşamına katarak
Yine de severek bakmışlar.
Hayatın kötülüklerine inat...
Sevgisi okşanmayan güçlü kadınlar.
Editör: Nevin Bahtışen