BİR UMUT BEKLEMEK
Beklemek en uzun kelime bağrımızda dolaştırıp durduğumuz…
Sancılı bir gecenin sonunda penceremizden sızacak ışığı beklemek.
Odaya girecek gün sarısını, sabah esintisini,
Sevdiğimizden gelecek ilk günaydını beklemek…
Düşüp yaraladığımız dizimizdeki yaranın iyileşmesini,
Yüreğimizde sakladıklarımızın şifaya kavuşmasını beklemek…
Elimize doğan yavrunun büyümesini,
Uzaktakinin gelmesini,
Yakındakinin bizi görmesini…
Diktiğimiz fidanın boy vermesini, meyveye dönmesini,
Uzattığımız elin tutulmasını beklemek…
Beklemek en zor işi belki de şu dünyanın...
En kahırlı süreci…
Gideni,
Dönmeyecek olanı,
Olmayacak işleri,
Sonunu bildiğin halde umut ederek beklemek…
Gelmeyecek telefonları,
Tamamlanmayacak resimleri,
Yarım kalmış şarkıları,
Sessizliğin cümlelerini,
Kanadı kırık kuşun bir daha özgürce uçamayacağını bildiğin gibi bilmek ama yine de bir umut BEKLEMEK…