BABACIĞIM
Geçti de baharlar geliverdi yaz
Kaldınız annemle Köroğlu Ayvaz
Bir şubat sabahı vurdu da ayaz
Güç vermedi dizlere babacığım
Dağ gibidir babam ağlamaz derdim
Ölünce annem hakikate erdim
Sağnak yağmurlar doldu bizzat gördüm
Kahverengi gözlere babacığım
Uğrayınca ecel mamur haneye
Koskoca ocak döndü viraneye
Gitti neşe benzedi divaneye
Od düşünce özlere babacığım
Yeşeren umutlar sarardı soldu
Bahçedeki nebat evlâdı oldu
Okuduğu Kur’an’la huzur doldu
Dua kattı sözlere babacığım