AĞLAMAK DA GÜZEL
Bilmez ölü beden duyguyu, hicranı…
Ölmüş ruhun gözleri ağlamaz, teni duymaz yok artık duygu denen o tek kelime.
Ağlamak da güzeldir yaşayana…
Gidişin de adımlarına baksaydın, ruhum adımlarının altında kaldı, ağlamak ne mümkün ölmüş bedende duygu arama…
Nasıl da boşu boşuna yıllarca sabırla beklemiştim seni…
Şimdi bakma ölmüş ruhuma, yüreğimin kalabalık sokaklarında geziniyorum, duygudan eser kalmadı bende…
Sahte gülüşlerim herkesi aldatsa da sen anlarsın sanmıştım,
Ağlamak da güzel, benim gülüşlerim hep ağladı…
Bazen senin terk edip gidişindeki gülmem kadar sahtedir gülüşlerim…
Bir çınara yaslanıp içimi, derdimi ona döktüm…
Sen delisin dedi çınar yaprakları, benimle ağladı hıçkırarak…
Yüreğime damladı gözyaşlarım, şimdi yüreğim deryalara döndü.
Kalabalık sokaklar kadar hınca hınç, kime baksam sana benziyor ama sen değilsin, Yüreğim kanıyor.
Sahte gülüşlerim herkesi aldatsa da sen anlarsın sanmıştım,
Gittiğin gün güldüğüm, gözlerdeki sahte gülüşlerdeyim hâlâ.
Editör: Nevin Bahtışen